Hayatta gözyaşlarımı hak edecek bir insan görmedim. Ya benim gözyaşlarım gereksiz, ya da uğruna gözyaşı döktüğüm insanlar değersiz.Cemal Süreya
Peki ya sizin hiç fotoğrafını açıp yüzünün en ince ayrıntısı kadar, incelediğiniz biri oldu mu?
Ben senin; Sevgilin, eşin, baban, ağabeyin, arkadaşınım. Biri bitse biri kalır. Seni hiç bırakmayacağım…
Ama sen yine de gitme! Gidersen peşinden gelmem. Ama kalırsan, bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.
Sen dedi; intihar gibisin. Hem herkes tarafından bir kez düşünülen hem de cesaret edilemeyen.
Belki de konuşuyordur gözlerin; ama ben gözce bilmiyorum ki; sessizce biliyorum, usulca biliyorum, masumca biliyorum.
Sonsuzluk istemiştim ben aslında. Ama ‘s’ yi biraz sessiz söylemişim, galiba…
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz.
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor.
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki…
Meğer ne çok canı yanarmış insanın, baktığı yerde göremeyince görmek istediğini…
Bazen hayat seni, bulunduğun yerden alıp başka bir yere koyar. Ve der ki; “Burdan devam et!”
Mutlu uyumak lazım azizim. Madem uyku yarı ölüm halidir, o halde mutlu ölmek lazım, her gece…
Hayat uzun değil sevgilim. Güzel geçirmeliyiz hayatımızı. Sen yanımda ol, gam kasavet çeker gider. Türkülenirim.
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin.
Madem sevmiyorsun o zaman sahip çık gözlerine! Dönüp dolaşıp değmesinler gözlerime…
Şimdi açsam pencereyi de,
Beklesem… Sen gelsen.
Olmaz ya hani geliversen.
Hiçbir şey sormasan.
Hiçbir şey söylemesen.
Sussan. Sussam. Sussak…
Aylar ayları açıklıyor. Saatler saatleri kum saatiyle açıklayabiliyor. Açıklanmayan tek şey aşk: en büyük ayrılık ve en büyük sağlık.
Sen bakma benim bu kadar hüzünlü şeyler yazdığıma, ben çok gülerim. Ve gülerken hiç kimse yalan olduğunu anlayamaz.
Dün görüşemedik. İki yüzyıl görüşmemişiz gibi geldi bana. Ve üç yüzyıllık göresim seni…
Sen yüzüne sürgün olduğum kadın! Karanlık her sokaktaydın, gizli her köşedeydin…
Bir insan edinmişsindir kendine, bir şarkı edinmişsindir, bir umut… Güzelsindir de oldukça, çocuksundur da…
Adam kadını özledi, başka bir kadına sarıldı. Kadın adamı özledi, yokluğuna sarıldı.
Ötesinde aşkla birlikte, ama yer yer, zaman zaman onu aşan başka duygular, başka esriklikler, başka baş dönmeleri de var bizde.
Üzülme değmez sözünü duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten üzülmem. Üzüldüğüm şey; Değmeyenlere… Yüreğimin değmiş olması.
Zaman lazım sadece, unutacaksın! Nasıl unuttuysan çocukluğunu, kırılan oyuncaklarını… Kırılan kalbini de öyle unutacaksın.
