Gitmekle gidilmiyor ki… Gitmekle gitmiş olamazsın! Gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır. Cemal Süreya
İyi, kötü günler geçirdik. Çoğunca da iyi günler. Öperim o günleri.
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu. İki kere öpeyim desem üçün boynu bükük…
Bende tarçın sende ıhlamur kokusu,
Yürürüz başkentin sokaklarında…
Özenle katlanmış bir mendil gibisin! Sil beni n’olur kırk yıllık kirim pasım gitsin.
Desem ki sen benim için, Hava kadar lazım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin; Nimettensin, nimettensin.
Geçiyorum mevsim gibi kapından, gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.
Biliyorsun ben hangi şehirdeysem; Yalnızlığın başkenti orası…
Meğer ne çok yanarmış insanın canı baktığı yerde göremeyince görmek istediğini.
Şimdilerde bir köpek gibi koşuyorum oradan oraya… Yoksa gururlu bir kişiyim aslında, inan ki..
Bir filmde görmüştüm; insanlar birbirini gerçekten seviyordu…
Ölüyorum tanrım. Her ölüm erken ölümdür biliyorum tanrım. Ama bu aldığın hayat fena değildir. Üstü kalsın…
Kimse benimle oynamıyor diye ağlayan çocuk! Sen büyü hele, bak ne oyunlar oynayacaklar seninle.
Bak! papatya mevsimi geldi. Mevsimlerden papatyayı severim. Sonra seni. Sonra yine seni. Ve hep seni…
Üşüdüysen söyle sevgilim,
Seni bir kat daha seveyim.
Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git! Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler. Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin.
Biz kırıldık daha da kırılırız.
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü,
Hırsız da bilmiyor çaldığını,
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz.
Buram buram tütersin Cemal Süreya’nın yüreğinde. Sen yanımda ol, gam kasavet çeker gider. Sevda sözlerinin bini bir para.
